Pokhara

Namasté! 

Bedankt voor de vele verjaardagswensen die naar Nepal zijn gestuurd dit weekend! Ik voelde me heel bijzonder :) en helemaal niet oud! 

Vanochtend vroeg ben ik de bus opgestapt naar de volgende plek om te ontdekken in Nepal, Chitwan National Park. Tijd dus om te vertellen wat ik in Pokhara allemaal heb meegemaakt! 

De busrit van Kathmandu naar Pokhara is lang en met veel bochten en hobbelige wegen. Maar ook met mooie vergezichten en af en toe ook de besneeuwde bergtoppen van de Himalayas. Na ongeveer 8u rijden met meerdere stops (restaurantjes, winkeltjes en hurktoiletten langs de weg) komen we aan bij de busparking in Pokhara. Nog voor ik goed en wel van de bus gestapt ben, staan er al 3 mannetjes me lastig te vallen met de vraag of ik al een hotel heb, of ik een taxi nodig heb, of ik hulp nodig heb met mijn bagage.... Lief bedoeld waarschijnlijk, maar het irriteert me enorm dat ze niet luisteren wanneer ik hen 10x zeg dat ik niets nodig heb. Alles was namelijk al vooraf geregeld met VSN en onze chauffeur stond al te wachten aan de bagageruimte van de bus. Naar het hotel dan, en na een klein kwartier wachten een eerste verrassing: foutje met de boeking dus geen plaats voor ons! (ons = mezelf en gids Gelu van VSN) Het hotel ernaast dan maar, de kamer is basic maar de douche is fantastisch: lekker warm en voldoende druk op hat water, dus ik ben al even in de 7de hemel! Na de douche gaan we wandelen langs het meer, en ik word er helemaal stil van. Zo mooi, zoveel rust, zo heerlijk! Dan komen ook Sophie en Michelle naar Lakeside en gaan we eten in OR2K, restaurantje op de 2de verdieping met, jawel, uitzicht op het meer! Wat een gezellige mooie avond met  zonsondergang en lekker vegetarisch eten! Ik ben alvast dolgelukkig maar ook moe van de lange rit en het vroege opstaan, dus rond 19u30 lig ik in bed en maar goed ook, want het alarm staat ingesteld op 5u30! 

Wakker worden om 5u30 om richting Sarangkot te rijden voor de zonsopgang, het is niet je meest normale verjaardag, maar alvast eentje om te onthouden. Onze chauffeur brengt ons helemaal naar boven zodat we enkel nog de trap moeten beklimmen om het panoramisch dakterras te bereiken. Dat staat al behoorlijk vol, maar het blijkt niet zo'n goede dag te zijn want er zijn veel wolken dus er is weinig zicht en weinig zon. Ik heb enkele mooie foto's van de Pokhara valley, en enkele mysterieuze foto's van de bergen in de verte. Over het weer heb je geen controle, dus het is wat het is! Dan weer naar het hotel voor ontbijt (thee, eitjes met brood, gebakken patatjes en andere groenten, en een fruitsapje) en dan verhuizen naar het eerste hotel. De kamer daar is nog meer basic, maar het heeft alles wat je nodig hebt dus voor 11eur (kamer met ontbijt) kan je niet klagen denk ik! De locatie is alvast top. 

De dag gaat verder met sightseeing. Onze chauffeur neemt ons eerst mee naar Davis falls, deze bezichtigen we zowel van bovenaf als van ondergronds (een bezoek aan de grotten). Er is superweinig volk dus veel tijd voor foto's. Daarna is het weer nog steeds bewolkt en mistig, dus gooien we de planning een beetje om en gaan eerst naar het International Mountain Museum. Een museum over Nepal en de verschillende bevolkingsgroepen, en natuurlijk over de 14 bergen met een top hoger dan 8000m. Indrukwekkend! 

We bezoeken ook Seti Gorge, waar het water van de Annapurna gletsjer stroomt (het witte water of ook het heilige water genaamd) en een hindu tempel in de buurt, en gaan dan weer naar Lakeside voor wat rust. Ik doe tijdens die rustpauze nog een kleine wandeling langs het meer want ondertussen is de zon komen piepen en wordt het al lekker warm! Dan iets zoeken om te eten : het wordt een pasta met groenten in Chilly bar. De ober vraagt plots hoe oud ik ben ("want ik zie er zo jong uit om alleen te reizen") en ik vertel haar dat het mijn verjaardag is. Eerst gelooft ze het niet, maar dan biedt ze me spontaan een thee of koffie van het huis aan, en vraagt of ik vanavond met hen wil komen vieren. Ik leg uit dat ik al plannen heb met de andere vrijwilligers maar dat we nadien misschien nog ene komen drinken. En vanaf dat moment, elke keer wanneer ik Chilly bar passeer (en dat was nog zo'n 5-6 keer die dag), wuifde ze en riep happy birthday door de hele straat! 

Gelu heeft om 15u ook nog een verrassing in petto: we huren een bootje met schipper en varen naar de tempel in het midden van het meer. Wat een ervaring! Ik ben volledig relaxed en geniet met volle teugen! Dan nog een kleine wandeling langs het meer tot ik bericht krijg dat Michelle en Sophie bijna aankomen. En zij hadden de grootste verrassing bij: een verjaardagstaart!!! Mijn dag kan nu echt niet meer stuk! We gaan eten bij een Spaanse tapasbar, het is warm genoeg om buiten te zitten en met zicht op het meer is dit een plekje om van te dromen! Het eten was ook zeer lekker en nadien eten we nog een stukje taart in het hotel. Afscheid nemen is nooit leuk natuurlijk, maar wat ben ik een gelukzak om deze twee bijzondere dames op zo korte tijd zo goed te leren kennen. Onze avonturen samen zijn zeker nog niet ten einde: wordt vervolgd! 

Zaterdag is mijn rustdag. Uitslapen, rustig ontbijten, koffer even herorganiseren... Tegen 11u vertrek ik richting Lakeside, zonder jas. Het is heerlijk buiten en ik zet me op mijn picknickdeken aan het meer en ga wat kleuren en genieten. Zaterdag is voor veel Nepalezen ook een vrije dag dus je ziet veel kinderen spelen, de was doen in de rivier, in bad gaan (in een kom op straat of in het meer). Eén jongen komt me wat lastigvallen en wil maar niet weggaan, maar in het algemeen zijn de Nepalezen zeer vriendelijk en komen ze wel eens kijken wat ik aan het doen ben, of vragen of ik een appelsien wil kopen, maar laten ze me verder met rust. Tot er plots een groepje tieners naast me staat, met volgende vragen : of ze me enkele vragen mogen stellen voor een schoolproject, of ze dat mogen filmen, hoe ik heet en vanwaar ik kom. Als ik op alles ja zeg, staan ze te springen van blijdschap want ik ben de eerste die toestemt. Ze zijn zo lief en het interview duurt maar 5 minuten. Nadien houden we nog een fotosessie want ze zijn echt heel blij en ook nieuwsgierig naar mijn reisverhalen. Er zijn vandaag veel paragliders dus ik blijf nog even vol bewondering naar hen kijken, tot ik merk dat de wolken weer beginnen te komen en het bergzicht hiermee ook weer verdwijnt. Dit stuurt mijn plannen om namiddag de World Peace Pagoda te bezoeken (om te genieten van het uitzicht van daarboven) een beetje in de war... Maar ik laat het niet aan mijn hart komen en zie nog wel wat de namiddag brengt. 

Rond 14u is het tijd voor lunch en beland ik in the Juicery Café. Top-locatie, top-food en zeer fijn gezelschap. Ik raak al meteen aan de praat met een top-kerel uit Australië en we zijn om 18h30 nog niet uitgepraat. Er worden zelfs plannen gemaakt om elkaar eind volgende maand terug te zien in Jerusalem, waar we toevallig allebei op hetzelfde moment zullen zijn. We spreken een uur later af voor dinner met nog wat vrienden van hem en zo wordt het weer een gezellige avond. Een late wel, want mijn eten komt pas op 21h25 uit de keuken, maar smaakt weeral overheerlijk (vegetarische pasta). We eten samen de overschot van de cake en dan ga ik naar bed. De volgende ochtend om 7u moet ik weer klaarstaan om de bus te nemen naar mijn volgende bestemming : Chitwan National Park met de neushoorns en olifanten en nog veel meer! Maar dat verhaal is voor een volgende keer! 

Tot snel xx Ine